Ik heb al vaker geschreven over HSP en zelfbeeld, en deze keer ga ik er nog even op verder door. Omdat het zo’n enorm belangrijk thema is voor HSP’s, zeker voor de HSP man. Nu bestaat dé HSP man niet, maar dat is een ander verhaal.
Je aanpassen doet wat met je zelfbeeld
Je vormt je zelfbeeld in je jeugdjaren. Met name de pubertijd heeft een belangrijke impact bij de vorming van je zelfbeeld. Maar als HSP ben je anders dan de meerderheid. En wat veel HSP’s dan doen is zich aanpassen. Je gaat je aanpassen aan de meerderheid. Als man speelt dit echt vaak mee, omdat je echt anders bent dan de gemiddelde man en in onze cultuur niet altijd ruimte was / is voor ons anders zijn. En bij dat aanpassen gebeurt er ook wat met je zelfbeeld.
Want je kunt een algemeen negatief beeld krijgen van jezelf. Omdat je anders bent. Zeker in je pubertijd kan dat soms heel lastig zijn. Maar vervolgens krijg je een scheef beeld van wie je bent. Natuurlijk iedereen heeft blinde vlekken, maar ik heb het hier over echt een verkeerd beeld.
En dat beeld ontstaat ook mede omdat je afgedwaald bent van jezelf. Je luistert meer naar wat de buitenwereld zegt over jou, dan wat jij over jezelf zegt. Als je een negatieve gedachte over jezelf hebt, is het in diepste wezen niet jezelf die dit denkt, maar is het eigenlijk een gedachte van buitenaf die je je eigen hebt gemaakt.
Een scheef beeld van mezelf
Om het op mezelf te betrekken: ik had een scheef en ook negatief beeld over mezelf. Als ik terugkijk over hoe ik mezelf zag als 20 of 30 jarige, dat is echt heel anders als hoe ik nu over mezelf denk, hoe ik nu mezelf zie.
Ik zag mezelf wel als vrij intelligent, en dat vond ik ook belangrijk. Daar haalde ik een belangrijk deel van mijn eigenwaarde vandaan. Maar ik vond mezelf ook sociaal een onbenul en niet creatief. Beter met cijfers dan met mensen. Na mijn 30e leerde ik pas mezelf echt beter kennen. Ik ging parttime de kunstacademie doen en ontdekte dat ik eigenlijk best heel creatief was. Nog weer later ging ik na verschillende stappen mijn eigen coachpraktijk openen. Eigenlijk was ik toch wel heel sociaal (empathie is mijn grootste talent).
Dat waren wel de twee grootste dingen van mezelf die niet klopten. Maar nog steeds ontdek ik af en toe dingen die niet kloppen. Dingen waarvan ik dacht dat ik ze niet of nooit (goed) zou kunnen. Zoals zingen, of iets presenteren voor een groep.
Hoe zit het met jou?
Als je wilt ontdekken hoe het bij jou zit, kun je je bijvoorbeeld afvragen of er dingen zijn die je nu niet doet, maar wel zou willen? Dingen die je eng vind en daarom niet doet. Of dingen waar je heel erg naar opkijkt en denkt dat je ze toch nooit zou kunnen. Het is nuttig om te onderzoeken, want het kan je heel veel geven. Het brengt je terug tot jezelf.
Wat een herkenbaar verhaal Arnold, dank voor het delen! Het is best een hele zoektocht om te leren onderscheiden wat echt van jou is en wat je als een magneet tot je hebt genomen aan oordelen van je omgeving. Die ‘critici’ zijn mij niet onbekend en het voelt bevrijdend de ui steeds meer te kunnen pellen.
Dank voor je reactie! Als je een ui als analogie gebruikt, zou het betekenen dat er geen kern in zit. Dat je in wezen geen kern hebt. Dat lijkt op het eerste gezicht misschien heel eng en leeg. Maar is wel een mooie filosofische / spirituele gedachte 🙂
Mooi en herkenbaar verhaal Arnold. Mij helpt het te weten dat ik een andere aanleg heb dan veel mannen om me heen. Scheelt een boel in het spiegelen.
Ik denk daarnaast dat contact met andere HSP mannen veel herkenning kan opleveren en kan bijdragen aan een positief zelfbeeld. Daarom een prachtig initiatief dat jullie het online platform hebben opgezet waarin HSP mannen elkaar kunnen treffen.
Dank voor je compliment, Patrick!