Al vaker heb ik (Arnold) geschreven over HSP en aanpassen, maar een belangrijk onderdeel van dat aanpassen is inhouden. Het is een hekel punt voor heel veel HSP. Bij mannen, zowel als bij vrouwen, maar misschien bij mannen nog wel wat meer.
Als je je inhoud en aanpast maak je een beeld van jezelf zoals je denkt dat anderen je graag zien. Dat beeld, die aangepaste vorm van jou, is kwalijk. Omdat deze schade berokkend. In de eerste plaats schade aan jezelf,.
Schade aan jezelf door je in houden als HSP
Die schade aan jezelf zit hem met name in het potentieel. Je houdt jezelf in en maakt jezelf daardoor klein. Daardoor groei je niet zoals je eigenlijk wel zou kunnen. Doordat je vast zit aan dat beeld, dat je de wereld voorhoudt.
Want dat beeld is niet wie jij bent. Je laat niet je echte zelf zien, dat houd je angstvallig verborgen. Bijvoorbeeld omdat je anderen niet wilt kwetsen of je bent bang om afgewezen te worden.
Creativiteit wil naar buiten
Mijn mening is dat iedereen, élk mens, een bepaalde mate van creativiteit heeft. Nu is het zo dat HSPs over het algemeen creatiever zijn dan gemiddeld. Een belangrijke eigenschap van creativiteit is dat het naar buiten wil. Het wil gezien worden. Dus wanneer jij je op één of andere manier inhoud, wordt deze creativiteit beperkt. En hiermee doe je echt jezelf tekort, wanneer je dit niet de ruimte geeft die het nodig heeft. Want door ruimte te geven kan je creativiteit groeien en voor mooie dingen zorgen.
Een persoonlijk voorbeeld
In mijn jeugd heb ik gitaar leren spelen. Alleen heb ik daarbij nooit gezongen. Eigenlijk waren er twee redenen waarom ik dat niet deed. Ten eerste vond ik het erg moeilijk om de zang te combineren met het spelen op de gitaar. Het zijn twee verschillende dingen en ik vond het ontzettend lastig om beide tegelijk te doen. Maar eigenlijk was de belangrijkste reden dat ik het niet durfde. Om mezelf te laten horen. Ook vond ik mijn eigen stemgeluid niet mooi, dat hielp ook niet. Dus hield ik me in.
Begin dit jaar heb ik het gitaarspelen weer opgepikt. Terwijl ik de oude nummers die ik vroeger speelde weer opnieuw leerde, voelde ik de drang om er ook bij te zingen. Dat ik mezelf kon begeleiden met de gitaar. Ik begon ermee en het was onwennig. Maar na een tijdje oefenen kon ik wel én zingen én spelen tegelijk. Het zingen bleef echter ongemakkelijk. Om me hierbij te helpen besloot ik op zangles te gaan en dit heeft me geholpen om – naast het beter zingen – meer zelfvertrouwen te krijgen in het zingen. Het gitaar spelen én zingen is nu een uitlaatklep geworden.
Doe je ding
Dus wat ik hiermee wil zeggen: volg je hart. Als je hart je ingeeft om te gaan – dansen, zingen, toneelspelen, schrijven, cabaret maken, wat dan ook – doe het! En laat je niet weerhouden door een stem die zegt dat je het niet kan, de stem die je laat inhouden. Want door het niet in te houden maak je de wereld een stukje mooier. En breng jij jezelf een stukje dichter bij jezelf en je gevoel.
