Momenteel lees ik een boek van Dostojevski: Misdaad en straf. Het is een 19e-eeuws vuistdikke roman over de voormalig student Raskolnikov die een moord begaat en de gevolgen daarvan ondergaat. Het is wel een dik boek, maar het leest lekker weg, dat komt met name door de recente vertaling (2019, Boland) en zeker ook door de psychologiserende beschrijvingen van Dostojevski zelf. Ik had ooit al eens de Gebroeders Karamazov gelezen van deze Russische auteur en was wel onder de indruk van de roman, net zoals nu weer van Misdaad en straf. Het zijn geen tijdloze romans, omdat ze echt wel de denkbeelden van die tijd weergeven, maar toch blijven ze fascineren.
Door een hoogsensitieve bril
Ik lees het boek met een hoogsensitieve bril op, dat wil zeggen, me vallen de dingen op waar het gaat over hoogsensitiviteit. Onlangs las ik een blogartikel van Elaine Aron over de tv-serie Designated Survivor, waarin zij aangeeft dat volgens haar de hoofdpersoon een hoogsensitieve man is. Naar aanleiding daarvan ben ik ook deze serie – op Netflix – gaan kijken en ik denk inderdaad dat zij gelijk heeft. Mocht je deze serie nog niet gezien hebben, het is inderdaad een goede kijk tip. Hiermee wil ik maar zeggen, dat er meer mensen zijn die met deze hoogsensitieve bril op naar de wereld kijken 😊
Hoogsensitieve man
Maar goed, terug naar Dostojevski. Deze auteur weet de verschillende romanpersonages echt uit te diepen. Met eigen gedachtenkronkels en gedachtenspinsels. De belangrijkste personages denken veel en vaak. En worden soms bijna gek van hun eigen gedachtes. Ook worden ze meegesleurd met hun emoties, die gaan van hoog naar laag, van links naar rechts. Wispelturig.
Je snapt denk ik wel waar ik naartoe wil: ik heb een groot vermoeden dat Dostojevski een hoogsensitieve man was. Ook heb ik het vermoeden dat hij er wel mee worstelde. Op verschillende plekken in de roman wordt er gezegd dat een man sterk moet zijn en dat het als zwakheid wordt gezien wanneer je als man laat meevoeren met emoties en deze teveel toont.
Terwijl het voor een vrouw, zeker in die tijd heel gewoon is dat ze zich laat meevoeren door emoties en haar ‘zenuwen’, een 19e-eeuwse uitdrukking waar veel vrouwen last van hadden. Ook zijn vrouwen in de roman vaak “verlegen”, maar wordt het niet echt als iets negatiefs gezien.
Veelbesproken en becommentarieerd
Het boek is al vaak geanalyseerd en veelbesproken geweest, zie ook het uitgebreide wikipedia artikel. Maar volgens mij nog niet eerder in relatie met HSP, terwijl daar wel veel aspecten van inzitten. Dat ga ik nu op deze plek niet doen hoor, maar ik wil alleen dit als boekentip geven: het is de moeite waard om ook nog in deze tijd te lezen! Zeker voor hoogsensitieve mannen is het goed leesbaar.
Ik wil besluiten met een citaat uit het boek:
Zo zit de wereld nu eenmaal in elkaar: wie eerlijk is en een hart heeft speelt open kaart, terwijl een man van zaken je van een afstandje aanhoort en vervolgens alles en iedereen verslindt.
(nb: In de Engelse vertaling is “een hart heeft” vertaald met sensitive.)
Op onze pagina met boekentips vind je geen romans, maar wel andere non-fictie boeken over hoogsensitiviteit in relatie met man zijn.
