Workshop taijutsu

workshop taijutsu

In samenwerking met Seth, een nieuwe deelnemer van onze mannencirkel Noord-Oost, organiseren we op zaterdag 1 maart een workshop taijutsu. Wil je deelnemen, stuur dan een berichtje naar info@hoogsensitievemannen.nl. Je ontvangt dan ook meer details over de workshop. Zoals de precieze locatie en kledingvoorschriften. Let op: de plek is beperkt, reageer snel wil je bij deze workshop zijn. 

Hieronder lees je het verhaal van Seth, met meer informatie wat taijutsu nu precies is en waarom deze Japanse vechtsport geschikt is voor hoogsensitieve mannen.

Workshop taijutsu

  • datum: 1 maart
  • tijd: 9:45 – 11:45
  • plaats: omgeving Emmen
  • kosten: € 7,50

Het verhaal van Seth: waarom taijutsu

Karate, judo, aikido… Twee Japanse vechtsporten en een Japanse verdedigingssport. Karate is een specialisatie die zich richt op stoot- en traptechnieken. Judo richt zich voornamelijk op worpen en houtgrepen. Aikido is gericht op het bewegen ten opzichte van je tegenstander, en het gebruik van klemmen. Alledrie ontwikkeld vanuit traditioneel taijutsu/jujutsu (jiu jitsu) Twee verschillende benamingen, maar in essentie exact hetzelfde. Japanse gevechtstechnieken. Voornamelijk ontwikkeld tijdens de feodale periode in Japan, ongeveer tussen 1200 en 1900.

Wat is taijutsu? Dat zijn alle ongewapende gevechtstechnieken die een soldaat op het slagveld kon gebruiken als hij ontwapend was. Stoten, trappen, worpen, klemmen, pakkingen, verwurgingen, drukpunten. En niet gebonden aan de regels van een ring. Dus ook technieken die tijdens een wedstrijd oneerlijk zijn, zijn toegestaan en worden dus getraind.

Ongeveer 20 jaar geleden ben ik als hoogbegaafde en HSP begonnen met het trainen van traditionele gevechtstechnieken. Dit omdat ik een paar erge dingen had meegemaakt, en dat zou me nooit meer gebeuren. Met name de eerste jaren vond ik zelf ontzettend zwaar. Dergelijke activiteiten trekken toch een bepaald publiek aan, en een bepaalde instelling.

Het omslagpunt is niet exact te noemen, maar op een gegeven moment merkte ik dat ik meer zelfvertrouwen kreeg. In mijn werkveld is nogal sprake van haantjesgedrag, maar ik liet me steeds minder het kaas van het brood eten. Niet dat ik zelf een haantje werd, maar ik durfde en kon meer mezelf zijn. Daar mocht een ander best wat van vinden, maar het resulteerde steeds minder in kleinerende opmerkingen.

Ongeveer 3 jaar geleden realiseerde ik mij dat ik jarenlang had getraind om voorbereid te zijn op iets wat me toch nooit meer ging overkomen. En op dat moment heb ik, samen met wat andere mensen, besloten om mijn kennis te gaan delen, en les te gaan geven. En dan niet de zoveelste groep vechtsporters, maar een groep gericht op mensen voor wie de mentale drempel eigenlijk te hoog is, terwijl ze best baat hebben bij gevechtstraining/zelfverdediging. Ik zeg ook altijd dat ik mensen leer om niet te vechten met als filosofie: ‘Een voorkomen gevecht is een gewonnen gevecht.’