Ik ben een gevoelige man. Zo daar staat het. Ligt het op straat. Maar ben ik dan zoveel anders dan andere mannen? En wat is een gevoelige man eigenlijk?
Mannen zijn ook gevoelswezens
Mannen lijken vaak kil en verondersteld wordt dat wij vaak alleen onze ratio raadplegen. De psychologie heeft inmiddels wel duidelijk gemaakt dat dit niet het geval is. En we zijn al helemaal niet zo rationeel als we wel doen voorkomen.
Ik heb wel geleerd om bij beslissingen een balans te maken tussen gevoel, intuïtie en ratio. Het is een samenspel, waarbij naar elk geluisterd moet worden. Om zo tot een betere beslissing te komen. Mannen hebben gevoel, dat is duidelijk. Misschien de hoogsensitieve man meer dan een niet-hoogsensitieve man. Echter, en dit is wezenlijk, over het algemeen onderdrukken mannen hun gevoelens vaak.
Opgroeien in een “harde wereld”
Tijdens mijn adolescentie heb ik geleerd om steeds meer gevoel weg te stoppen. De aandrang dat ik moest huilen te verbergen. Maar mijn gevoel is wel altijd een kompas gebleven, waar ik steeds op kon vertrouwen en die mij niet in de steek liet. Vooral het tonen van mijn gevoelens heb ik onderdrukt. Zozeer dat ik eigenlijk in bepaalde situaties niet voluit kon lachen of huilen, wanneer ik dat eigenlijk wel wilde. Het onderdrukt zijn werkte door in hoe ik mij voelde: gevangen in een starre schil. Niet de persoon zijnde die ik echt was.
Ja, we leven in de harde wereld zegt men. Je moet hard worden om er tegen bestand te zijn, zeggen ze vervolgens. Ik denk dat dat bullshit is. De wereld heeft juist zachtheid nodig, er is genoeg pijn / ellende / wreedheid. Elke kans die je hebt om je zachte kanten in te zetten, moet je nemen. Dat denk ik ervan.
Wat is een gevoelige man?
Elke man is in meerdere of mindere mate gevoelig. Het lijkt me dat een hoogsensitieve man sowieso gevoeliger is. Maar een man krijgt pas een zeker evenwicht in zijn leven als zijn hoofd en hart met elkaar stroken. Als ze samenwerken, niet tegenwerken. Vaak heeft het hoofd – de ratio – de overhand en is het hart het ondergeschoven kindje, zeker in onze westerse samenleving. Elke man heeft gevoel, maar laat het niet altijd aan de buitenwereld zien. Zelf ben ik helemaal klaar met het verbergen van mijn gevoel. Want dat is toch een soort zelfverloochening. Dan wordt ik maar gezien als watje. Wacht even: een gevoelige man is toch geen watje? In sommige situaties wordt je al snel al watje gezien, terwijl in andere situaties je juist als moedig wordt beschouwd als je je openstelt. Dat ligt helemaal aan de situatie. En je mag natuurlijk ook wel eens een keer wat verbergen, dat is helemaal niet erg. Je kunt daar mee spelen, soms wat meer laten zien, soms wat minder. Soms kun je niet altijd kiezen, gaat het helemaal vanzelf.
Gevoelens kunnen nooit slecht of verkeerd zijn. Laat ze vrij in de wereld.
