“hspérs , dat zijn toch van die gevoelige types die nergens tegen kunnen en zich soms verschuilen achter deze eigenschap” hoor ik de student (L.R.) journalistiek zeggen. L.R. die ons, oprichters van het platform hoogsensitievemannen , interviewde voor een documentaire. Hij gebruikt de documentaire voor zijn eindopdracht in zijn laatste jaar van de studie Journalistiek&Media.
Ik heb veel hoogsensitieve mensen ontmoet en niet alleen in de zachte beroepen. Bij de stoere risicovolle beroepen als bijvoorbeeld de Special Forces, Politie, Brandweer, noem maar op, zijn hsp werkzaam en die kunnen écht wel een stootje hebben en verschuilen zich zeker niet. Ja, oké, verschuilen op een andere manier misschien door geheime missies uit te voeren op gevaarlijke plekken in de wereld , waar ze hun leven op het spel zetten, als wij lekker in ons bedje liggen. Hoogsensitieve eigenschappen als empathie, luisteren, introspectie en goed nadenken zijn een onmisbaar onderdeel van die mannen en vrouwen die stoere risico beroepen hebben. Dus zo gek is hoogsensitiviteit niet!…. misschien wel broodnodig in onze samenleving.
Sticker plakken is te gemakkelijk
Net als met zoveel dingen zijn we als mens geneigd snel ergens een sticker op te plakken. Niet omdat we te lui zijn om ons er verder in te verdiepen maar meer omdat er zoveel informatie is die we dagelijks te verwerken krijgen en we al genoeg met ons zelf bezig zijn én er daardoor niet zoveel tijd is om óók nog eens constant stil te staan bij die ander. Uiteraard ligt de oorsprong van het snel inschatten nog in ons, inmiddels bij iedereen bekende oer-brein, om snel gevaar in te schatten.
Bewustwording
Ik heb mijzelf aan dat stickeren ook wel eens schuldig aangemaakt en dat zal ook nog wel eens weer voorkomen, echter, nu ben ik mij daar goed bewust van en trap dan niet zo snel in die valkuil. Dat zal ook wel deels met de leeftijd te maken hebben😊
Terug naar de titel “ de algemene, eenzijdige beeldvorming van een hsp”
Gelukkig wordt de beeldvorming al stukken beter doordat mensen, veelal vrouwen, het voortouw hebben genomen om met wetenschap en onderzoeken het temperament hoogsensitiviteit goed te kunnen onderbouwen. Natuurlijk zijn er nog critici die enigszins bedenkelijk kijken maar dat is net als met veel dingen, eigenschappen, die meer aandacht krijgen omdat er meer over bekend wordt. Dit heeft gewoon tijd nodig en zal dan langzaam erkend en ingebed worden in de maatschappij als zijnde een feit. Gelukkig maar want zo gaat de mensheid vooruit in het zichzelf beter leren kennen, wat mijns inziens één van de mooie opdrachten in ons leven is.
Hsp in allerlei verschillende kleuren, maten en smaken.
Ik ga niet uitgebreid omschrijven welke type hsp er allemaal zijn. Daar is meer dan genoeg informatie over te vinden in boeken en op internet. Daphne Deckers zei eens; ik bén geen kleinzerige bangebroek, ik ben een hoog sensitief persoon. Kijk daar kun je mee aankomen.
Wel ga ik wat praktische voorbeelden geven hoe ik verschillende eigenschappen, ervaringen heb gezien waar Arnold en ik, oprichters van het platform hoogsensitievemannen.nl écht verschillend zijn, dingen ervaren of hebben ervaren en hoe we daar mee zijn omgegaan of nog mee omgaan.
Het is in algemeen belang dat we allemaal beseffen dat het mooi is dat er zo veel verschillende mensen met unieke eigenschappen zijn en dat juist het samenwerken van al die verschillende mensen leidt tot de meeste vooruitgang, op allerlei gebied. Alleen zijn we niets, samen zijn we alles!
Arnold en Wilko,
Op het platform worden de verschillen tussen ons al wel duidelijk door onze persoonlijke omschrijvingen en de blogs die we schrijven. Arnold vind het goed dat ik dit schrijf en deel op deze manier. “Dit geeft juist het verschil weer tussen ons beiden en we voelen heel goed de overeenkomstige eigenschappen van het temperament aan. De bedoeling hiervan is (h)erkenning door anderen. “
Buitenbeentje en aanpassingsvermogen.
Arnold had als jongen écht het idee dat hij een buitenbeentje was op allerlei manieren. Dat voelde hij zo en dat werd hem ook vaak pijnlijk duidelijk gemaakt. Daar heeft hij lang last van gehad. Dit heeft hem destijds extra onzeker gemaakt. Het ontbreken van een écht veilige thuisbasis heeft daarbij niet in het voordeel gewerkt.
Voor mij, Wilko, speelde dat niet zo. Ik was geen buitenbeentje, voelde mij zeker gevoelig, gevoeliger dan gemiddeld, zag ik, maar aanpassen en niet opvallen had ik snel geleerd. Dat ging mij goed af, alhoewel ik naarmate de leeftijd vorderde, daar wel veel energie voor moest inleveren en er ook niet altijd even trots op was. Door het niet opvallen en aanpassen werd ik soms onzichtbaar. Ik had achteraf liever iets meer mijn échte ik laten zien. Ik zocht als jongen de natuur en dieren op om mijn rustmomenten te pakken en de empathie te voeden. Dit was mijn manier op weer op te laden. Een goede thuissituatie is voor mij belangrijk gebleken.
Beeldvorming “man zijn”
Arnold had moeite het gevoel van “man zijn” zoals de algemene beeldvorming over een man in de maatschappij bestaat. De veelal harde, zakelijk succesvolle kerel, strak in pak in een veel te grote auto met een mooi huis die macht, geld en aanzien belangrijk vinden, is zo’n beeld. Door de bewustwording en informatie die de term hoogsensitiviteit teweeg heeft gebracht kan Arnold het gevoel van “man zijn” nu heel goed plaatsen. Arnold is blij met zijn leven en zijn gezin.
Ik, Wilko, heb nooit enige twijfel gehad over het gevoel en beeldvorming van “ man zijn” . Wel had ik wat eigenschappen, zoals een sterk verhoogde empathie-level , heeeel veeel nadenken en wat meer zachtere kanten, die meer aan vrouwelijke eigenschappen worden toegedicht.( Daarnaast kon ik in een bepaalde rol keihard zijn.)Dit vond ik eigenlijk wel prima, dacht dit normaal was, maar niet altijd gemakkelijk. Soms had ik er last van. Ik deed wel mijn best om dat een beetje te verbergen. Ik denk een beetje uit angst om daar op te worden afgerekend, door de hierboven beschreven beeldvormende man.
Tijdsbeeld
Ik moet natuurlijk vermelden dat je alles wel moet plaatsen in het tijdsbeeld. Mijn jeugd en adolescentie speelden zich af in de jaren 60 -1980. Voor veel menselijke zaken was toen weinig aandacht en zeker geen begrip. Ik had altijd wel bewondering voor dié mensen die toen al durfden uit te komen voor hun opvattingen. Gelukkig is daar nu veel in veranderd. Soms schiet het zelfs een beetje door, wat natuurlijk ook niet de bedoeling is.
Werkzame leven
Arnold heeft zijn werkzame leven aangepast aan de energie die hij daarvoor beschikbaar heeft en wil geven. Heel sterk, vind ik, want volgens mij bestaat het leven niet alleen uit werken, toch? Hij werkt nu een aantal dagen voor een werkgever en daarnaast is hij coach. Hij heeft een hele goede balans gevonden en zal dit nog in lengte van jaren kunnen doen zonder ziek te worden van stress.
Ik, daarentegen, heb door mij aangeleerde aanpassingsvermogen grenzen overschreden en niet geluisterd naar lichaam en geest. Ik heb mijn talenten en eigenschappen té laat onderkent en moest dit bekopen met een fikse burnout op 45 jarige leeftijd, 15 jaar geleden.. Uiteraard speelde er met de complexe diagnose burnout veel meer zaken mee maar ik weet dat het “niet beseffen/bewustzijn van de impact van hoogsensitiviteit” een grote oorzaak is geweest. De bewustwording , 25 jaar geleden door het lezen van het boek van Elaine N. Aron (” hoe blijf je overeind als de wereld je overweldigt”) was een toen al een groot feest der (h)erkenning en kreeg 10 jaar later opnieuw een boost. Het heeft ervoor gezorgd dat ik een nog beter inzicht in mijzelf kreeg. Ik moest behoorlijk veranderen om niet weer de oude Wilko te worden.
Ik heb nog elke dag naweeën van mijn burnout. Ik kan er nu veel beter mee omgaan, maar toch, ik had het liever niet gehad. Dankzij de verandering ben ik wel gaan doen waar ik goed in ben en wat ik graag doe; andere mensen helpen in hun persoonlijke groei en het vinden van hun échte ik.
Nu nog een paar overeenkomsten waar Arnold en ik elkaar direct kunnen vinden;
- Groot Rechtvaardigheid-gevoel; Onrecht daar kunnen we beiden heel slecht tegen. Dat zit diep. Of dat nu het gaat om pesten op school, hetgeen later voor een trauma kan zorgen of de voedselnood in arme landen. Dit raakt ons in het hart. De wereld is niet eerlijk! Dat moeten we beseffen. Maar als we er wat aan kunnen doen, dan doen we dat op ons eigen manier. Graag.
- Ontroerd raken van mooie muziek of kunst. Creatieve uitingen hebben.
- Bedachtzaam zijn en een groot empathisch vermogen.
Dit rijtje is niet volledig en dat is ook de bedoeling. Er moet ook nog wat over blijven voor jezelf om uit te zoeken, dacht ik.
Er zijn verschillende vormen/typen hsp, en het is aan jezelf om dit goed uit te zoeken wat het beste bij jou past. Dit kan o.a. door veel lezen, testen, trainingen of hsp-bijeenkomsten te bezoeken. Een coach die verstand van zaken heeft kan ook een prachtige sparringpartner zijn.
Kijk maar eens op onze site www.hoogsensitievemannen.nl voor alle gratis tools en tips.
“Kijk je nu anders tegen hsp aan?”
Ik vroeg aan het einde van het interview aan L.R. of hij nu anders aankijkt tegen hspérs. “ Ja, ik kijk nu heel anders aan tegen de term hoogsensitieve mensen. Ik begrijp nu veel beter wat hoogsensitief betekent en zal nu niet zo snel een sticker plakken op iets wat ik niet ken”
