Gastblog: gedachten over en na een mannencirkel

Een blog; heb ik wat te schrijven dan? Het is de eerste gedachte die opkomt als Arnold deze suggestie doet als ik na afloop van de 1e avond in de mannencirkel hem de hand schud en bedank voor het mogelijk maken van deze avond met gelijkgestemden.
Vanuit een oud patroon en de overtuiging dat ik weinig nuttigs te melden heb schiet ik in een soort van kramp en gedurende de rit terug naar huis schieten er allerlei gedachten door me heen. Ik herken inmiddels de criticus in mij en tussen alle negatieve overtuigingen poppen er ook gedachten op die hebben gemaakt dat ik mijn ervaring van deze avond wil delen.

Levensverhalen

Want delen en verbinden met mannen die ook het alledaagse intenser ervaren is zo validerend. Het activeert het deel van de geruststeller in mij. Tijdens het voorstelrondje, waarbij de limiet van 2 minuten per persoon structureel ruimschoots werd overschreden (het was nodig), voelde het als een feest van herkenning. In elk levensverhaal hoorde ik ‘haakjes’ met associaties naar mijn eigen levenspad. Van het als kind al anders voelen en de zoektocht naar het willen weten waarom tot het stellen van grenzen op latere leeftijd. Op zich geen ervaringen die alleen aan de HSP man is toebedeeld.

In balans

Het eerste boek dat ik las in mijn zoektocht naar heelheid was ‘Het lichaam liegt nooit’ van Ted Troost. Ik zat op de middelbare school en ervaarde allerlei lichamelijke ongemakken. Sindsdien heb ik interesse in het waarom ik het alledaagse anders ervaar dan de meeste anderen om mij heen. Waarom het bij een HSP’er net even anders werkt en ik met regelmaat disbalans ervaar.
Voor mij is zorgen voor balans een eerste levensbehoefte. Ik hoorde het als rode draad tussen alle verhalen van de HSP mannen door. Hoe overweldigend het alledaagse ervaren kan worden; het gesproken woord, de blik van een ander, geluiden, onverwachte gebeurtenissen…

Delen van ervaringen werkt helend

En hoe intens dat van binnen ervaren word is veelal ook afhankelijk van het systeem waarbinnen je als kind ben opgevoed.
Herstellen van het ‘overweldigende’ heb je als HSP’er meer nodig dan als je niet hoog sensitief bent. Maar als man is het toch minder geaccepteerd in de huidige maatschappij als je aangeeft dat je even tijd voor jezelf nodig hebt, dat de prikkels en de drukte je teveel zijn. Daarom is het delen van ervaringen in het alledaagse, de hobbels op het pad die je tegenkomt als hoog sensitieve man bijzonder prettig en helend.

Diepgang en verbinding

Opvallend tijdens de avond is dat in de verhalen direct een diepgang zit. Diepgang en verbinding is volgens mij ook een behoefte van de hoog sensitieve man in contact met anderen. Zo opvallend is het dus eigenlijk niet.
Voor mij is deze diepgang vaak een voorwaarde om ook ruimte te creëren voor humor. Die twee waarden geven een gevoel van veiligheid en gelijkgestemdheid.

Auteur: Otto


Wil je ook ervaringen uitwisselen met andere mannen en lijkt het je fijn om eens met een groep mannen te verbinden, meld je dan dan aan voor de HSP Mannencirkel

2 gedachten over “Gastblog: gedachten over en na een mannencirkel”

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *